De licht ontvlambare Rus Vladimir Neubach, lievelingspupil van Sjostakovitsj, vlucht na de tragische dood van zijn vader in 1953 van Moskou via Berlijn naar Amsterdam. Daar groeit hij uit tot de succesvolste componist van zijn generatie. Op het hoogtepunt van zijn roem, als hij in opdracht van het Concertgebouworkest werkt aan een requiem en als de vrouwen in zijn leven zich van hem afkeren, gaat hij zijn onontkoombare ondergang tegemoet, geplaagd door schimmen uit het verleden.

In Chicago had een journaliste van de Tribune aan Vladimir Neubach gevraagd ‘waarom hij componeerde’. De cliché-vraag der clichévragen, waarop hij al ontelbare malen varianten van hetzelfde antwoord had gegeven, maar omdat hij de journaliste zeer aantrekkelijk vond, liet hij ditmaal de gebruikelijke maskerade achterwege. ‘Ik componeer omdat ik anders stapelgek zou worden, of waarschijnlijker: een massamoordenaar, die zichzelf aan het slot van zijn gruwel-daad door zijn kop zou schieten.’

Neubach is een meeslepende roman over artistieke onderdrukking en vrijheid, over het wezen van muziek en de doem van een trauma uit de jeugd.

Erik Voermans (Den Haag, 1958) is musicoloog, componist en sinds 1995 redacteur klassieke muziek van Het Parool.

Neubach is zijn debuutroman. In 2019 publiceerde AFdH Voermans’ boek Eerste Hulp Bij Klassieke Muziek, een ‘kostelijke collectie’ van honderdvijftig ‘fijne en empathische’ mini-essays van ‘een oecumenisch muziekliefhebber’. Het boek werd warm ontvangen door onder meer Trouw (Rob Schouten), Radio 4 (Hans Haffmans) en OpusKlassiek (Maarten Brandt).