Malterfoske is een meeslepende novelle over zeven generaties Groningse armoedzaaiers op de klei. Er is incest, armoede, ziekte, uitbuiting, uitzichtloosheid, alcoholisme. De bewoners van het buurtschap Malterfoske zitten vastgeklonken aan hun dna, hun geboortegrond en de tijd. Lammert Voos schildert onbarmhartig het harde leven van een geslacht van boerenarbeiders, schippers, klompenmakers, pooiers en dienstmeiden. Voos’ liefde voor het Groningse land lezen we terug in korte, poëtische natuurpassages.
Malterfoske is een confronterend sprookje dat voor een (te) flink deel zijn wortels heeft in de historische werkelijkheid.

Malterfoske in de pers

Michel Krielaars in NRC Handelsblad: ‘Malterfoske [is] literatuur voor volwassenen, geschreven in rauw, aangrijpend proza, dat leest als een vuistdikke, epische roman, zoveel uit het echte leven zit erin vervat. Genadeloos laat hij in Malterfoske zien hoe moeilijk het is om te ontsnappen aan het grondsop waar je wieg heeft gestaan.’

Uitgever-journalist Oscar van Gelderen in de Volkskrant: ‘Echt steengoed. Een prachtig boek over alcoholverslaving en de naargeestige jeugd van de schrijver.’

Pieter van der Wielen van Nooit meer slapen, VPRO-radio: ‘Dezeverhalen zijn fenomenaal. Ik ontwaar grote Furor Teutonicus, Groningse woede, in het boek.’

Herman Sandman in Dagblad van het Noorden: ‘Sprookjesachtige verhalen, op zijn Gronings confronterend en bothard en vooral bekend van onze grootouders.’

Dichter/schrijver/essayist Lammert Voos was docent poëzie aan de Schrijversvakschool te Groningen en van 2011 tot 2013 stadsdichter van Deventer. In de tachtiger jaren was hij zanger van de roemruchte Friese band Umberto di Bosso é Compadres.

Hij publiceerde vier dichtbundels, waarvan een in Gronings dialect, drie boeken met kort proza en een roman. In 2016 verscheen bij AFDH Abdou en de anderen – Ooggetuigenverslag
van een ex-vluchtelingenwerker, een geëngageerd essay over de hypocriete wijze waarop Europa met het migrantenvraagstuk omgaat.

Lammert Voos heeft een grote schare volgers op facebook, een medium waar hij al jaren een haat/liefde-verhouding mee heeft. Hij bericht er bloemrijk en unverfroren over zijn leven op het platteland.