Malterfoske is een meeslepende novelle over zeven generaties Groningse armoedzaaiers op de klei. Er is incest, armoede, ziekte, uitbuiting, uitzichtloosheid. De bewoners van het buurtschap Malterfoske zitten vastgeklonken aan hun DNA, hun geboortegrond en de tijd. Lammert Voos schildert onbarmhartig het harde leven van een geslacht van boerenarbeiders, schippers, klompenmakers, pooiers en dienstmeiden. Voos’ liefde voor het Groningse land lezen
we terug in korte, poëtische natuurpassages.

De novelle is ingedeeld in zeven hoofdstukken met bijbelse titels. Er is een onnadrukkelijke alwetende verteller aan het woord maar in het laatste surrealistische hoofdstuk, ‘Genesis’, kijken we door de ogen van een grootmoeder. Het blijkt de opoe van de auteur.

Malterfoske is een ontluisterend verhaal over een geslacht van sloebers in een godvergeten land, een confronterend sprookje dat voor een (te) flink deel zijn wortels heeft in de historische werkelijkheid. 

Dichter/schrijver/essayist Lammert Voos was docent poëzie aan de Schrijversvakschool te Groningen en van 2011 tot 2013 stadsdichter van Deventer. In de tachtiger jaren was hij zanger van de roemruchte Friese band Umberto di Bosso é Compadres.

Hij publiceerde vier dichtbundels, waarvan een in Gronings dialect, drie boeken met kort proza en een roman. In 2016 verscheen bij AFdH Abdou en de anderen – Ooggetuigenverslag van een ex-vluchtelingenwerker, een geëngageerd essay over de hypocriete wijze waarop Europa met het migrantenvraagstuk omgaat.

Lammert Voos heeft een grote schare volgers op facebook, een medium waar hij al jaren een haat/liefde-verhouding mee heeft. Hij bericht er bloemrijk en unverfroren over zijn leven op het platteland.