‘Ik heb gekozen: lekkere, korte, eenvoudige stukjes die door de gemiddelde pvv-kiezer begrepen kunnen worden. Ik heb twee soorten weggelaten: 1 teveel citaten, 2 stukjes waarin teveel bn’ers voorkomen, de name-dropjes, de kijk-mij-eens-een-beroemde-vriend-hebben stukjes. En dit alles op intuïtie, niet nadenken, snel beslissen, wat ze in de middenstand een impuls-aankoop noemen.’

A.L. Snijders

Boven een bepaald beschavingsniveau kan er geen sprake meer zijn van privé-eigendom.

Ik ken een meisje dat in Caïro Arabisch studeert. Ze woont op 800 meter van het Tahrirplein. Uit haar raam ziet ze de mensenstroom, de soldaten, de oproerpolitie, de tanks. Ze wil naar buiten, ze wil erbij zijn, ze wil met haar voeten in de wereldgeschiedenis staan. Haar vader rende 45 jaar geleden om het Lieverdje, op de hielen gezeten door de plaatselijke agenten. Dat was ook geschiedenis, kleiner, gevaarloos. Ik bel hem op. Moeten we ons ongerust maken? Nee, zegt hij, haar vriend houdt haar thuis, hij wil niet dat ze zich in de wereldgeschiedenis begeeft. Hij is een Egyptenaar, hij heeft nooit van het Lieverdje gehoord.

Fragment uit zkv 'Geschiedenis', 31 januari 2011